Italiaanse gewoontes

Hallo allemaal,

Hier weer een berichtje uit Rome vol met Italiaanse gewoontes. Italianen, wat zal ik er van zeggen. Italianen houden van eten, veel eten. De pasta, pizza, risotto en lasagne vliegen rond onze oren. Als we op alle keren dat ons eten aangeboden is “ja” hadden gezegd, waren we nu al 10 kilo aangekomen. Toch nemen we meestal wel eten aan of delen we een bord om niet onbeleefd over te komen. En ik moet zeggen, buiten het ziekenhuis, smaakt het eten hier zeer goed. Helaas krijgen we meestal eten aangeboden in het ziekenhuis. Soms vraag ik me af wie de kok is in het ziekenhuis. Dat kan toch geen Italiaanse man/vrouw zijn!

Italianen doen ook waar ze zin in hebben. Komt het werk niet af vandaag? Jammer dan doe ik morgen de rest. Dat geldt natuurlijk niet voor ieder beroep. In het ziekenhuis waar ik werk werken ze wel hard en doen ze het goed, maar op tijd komen is nog een groot drama. Zolang dat de patiënten er geen last van hebben, mopper ik niet. Ik mopper wel over de kwestie Wi-Fi. Dat is een gevoelig punt. Ik heb sinds afgelopen woensdag eindelijk weer Wi-Fi in mijn appartement na één maand zonder Wi-Fi te hebben gezeten. Het duurde zo lang, omdat ze het eerst via het kantoor wilde oplossen. Het werd iedere keer een dag uitgesteld. Toen er toch eindelijk een meneer langs kwam, bleek het bakje gewoon kapot te zijn. Het heeft dus 2 weken geduurd voor ze daar achter waren. Het nam nog eens een week in beslag vooraleer er een fatsoenlijk bakje besteld was, want in de winkel was geen voorraad. Nadat we 3 keer gevraagd hadden waar het bakje bleef, kregen we woensdag 2 bakjes tegelijk binnen en donderdag nog 1. Het was voor de post dus niet de moeite om er 1 te brengen, maar 3 kon wel. Hopeloos! Maar ik ben blij. Ik heb Wi-Fi en tijd om al mijn series bij te werken tot zover het nog nodig is.
Italianen zijn slecht in communiceren, bleek zaterdagavond weer. We hadden met de familie een avondtour voor het Colosseum geboekt om het Colosseum in het donker te bekijken. Super leuk. Helaas bleek bij aankomst dat de tour niet doorging. Het personeel van het Colosseum had vorige week besloten dat de avondtours pas in april gaan beginnen. Helaas hadden wij nog niks gehoord. Niet getreurd, want we mochten zondagmiddag zowel mee met een tour door Foro Romano en Palantino en een tour door het Colosseum. Dat was dus een goede compensatie.

Dat is dan weer het goede aan Italianen. Ze zijn positief en vriendelijk. Of toch in je gezicht zijn ze dat. Nu we hier wat langer zijn, horen we wat meer. Italianen kunnen flink roddelen, net als Nederlanders. De Italianen zijn ook heel vriendelijk voor ons. Ze proberen ons nu in alles te betrekken in het ziekenhuis. Ze zien wat onze capaciteiten zijn en zijn onder de indruk. Zo kregen we vrijdag na de keizersnede waarbij een baby overleden is, een knuffel en een schouderklopje. Ik was de keizersnede aan het instrumenteren, bleef professioneel en deed mijn werk desondanks dat dit mijn eerste ervaring was met het overlijden van een baby als verloskundige. Marlies ving een tweedejaars student op die het even moeilijk had. De vroedvrouwen waren trots op ons, trots op ons kunnen, trots op onze professionaliteit en trots op onze kennis.

Het was na vrijdag heel fijn dat mijn familie mij stond op te wachten in de stad. Ik heb me na het werk snel omgekleed en ben na het Pantheon gegaan, waar papa, mama, ome Piet, ome Wim en tante Marijke waren. Super fijn om hun weer even te zien. Tijd om te genieten van het weekend. Ik heb ontzettend genoten van het weekend. We hebben de stad te voet en met de bus verkend. Ik liet hun wat plekjes zien en zij mij, want ome Wim en tante Marijke waren al een keer in Rome geweest. Het was dit weekend top weer. Het is de eerste keer dat het zo goed weer is geweest tijdens het bezoek van familie in Rome. Ik ben zondag dan ook een beetje in mijn gezicht verbrand. Pijnlijk, maar beter dan de vorst en/of regen in Nederland. Wel moet ik zeggen dat het weekend wat uitputtend was. Normaal is het weekend om uit te slapen, maar mijn familie zijn allemaal vroege vogels. Ik volgde, want ik sliep in de woonkamer. Wel heeft dit veel voordelen, want we hebben heel veel kunnen zien. Nadat ik gisteren op tijd ben gaan slapen, kan ik er weer met volle moed naar stage. Ik kan ook terugkijken op een top weekend. Ik heb genoten!

Ik ga nog even genieten van de Wi-Fi die werkt.
Tot de volgende,
Minoesch