De eerste week

Buona sera,

Hier weer een berichtje uit Rome, want inmiddels zit de eerste week er al op. Deze week zouden we beginnen met stage. Door een moeizame start en wat administratieve rompslomp konden we helaas nog niet beginnen. We hadden het ziekenhuis al bezocht en een oriëntatie dag gehad. Toen bleek dat er zaken niet op orde waren. Dit moest dus eerst opgelost worden. Wat gesprekken verder zijn de administratieve zaken volledig op orde. Helaas is nog niet alles geregeld om de volledige 12 weken op de Verloskamer te werken. Vanwege een congres was het niet mogelijk om hier deze week een gesprek over te hebben. Het gesprek hebben we dan ook gepland op maandag. Hopelijk kunnen we hierna vele Italiaanse baby’s ter wereld brengen.

Voordat we maandag begonnen aan onze kennismaking dag op school, besloten we vorige week vrijdag langs het ziekenhuis en school te gaan. Dit was een heel goed plan. We kwamen aan bij het ziekenhuis en we dachten welk gebouw is het ziekenhuis. Nadat we de plattegrond van het ziekenhuis goed bekeken hadden (zie foto’s), bleek dat de hele plattegrond het ziekenhuis was met verschillende gebouwen. Het is heel vet om in een ziekenhuis rond te lopen dat lijkt op een kleine stad. Heel indrukwekkend. We zijn opzoek gegaan naar ‘Ginecologia e obstetrícia’, onze werkplaats (nummer 35). Toen we dachten dat we alles gezien hadden, besloten we om langs school te lopen. De school grenzend aan het ziekenhuis en heeft dezelfde oppervlakte. Het is bizar dat de school en het ziekenhuis net zo groot zijn als Zundert. Dit is dan ook maar een klein deel van Rome, heel indrukwekkend. Ik voel me net een klein meisje in een hele grote stad, maar wel een mooie stad.

Over het congres gesproken; dit is een Roma Focus Meeting. Hierin worden allerlei presentaties gegeven over Verloskunde en Gynaecologie, georganiseerd door Sapienza University (mijn school in Rome). Daar wordt daarna over gedebatteerd. Dit congres duurde 3 dagen, van 8 t/m 10 februari 2018, en artsen, studenten en verloskundigen uit ons toekomstig ziekenhuis gingen hierheen. We waren hier ook voor uitgenodigd. Deze uitnodiging konden we natuurlijk niet weigeren. Doordat we donderdag nog wat gesprekken hadden, zijn we enkel vrijdag en zaterdag geweest. Het was erg interessant en leerzaam. Ook konden we hier ons Italiaans wat bij spijkeren, want alle sprekers spraken Italiaans ondanks dat de sprekers uit verschillende landen kwamen. Eigenlijk ook wel logisch dat ze in Italië Italiaans spreken. We hadden af en toe geluk dat de PowerPoint in het Engels geschreven was. Dan konden we zien of we het wel begrepen. Ik geef toe soms was het ontzettend moeilijk te volgen.
Dit congres was niet alleen goed om wat te leren, maar ook goed om de collega’s te leren kennen. We werden hartelijk ontvangen door de hoofdvroedvrouw en een aantal studenten. Verder zijn we voorgesteld aan de directeur van de afdeling op school. Nu we wat mensen hebben leren kennen, kunnen we eigenlijk niet meer wachten om te beginnen met stage. Toch moeten we nog even geduld hebben.

Doordat we vrije tijd hadden, hadden we tijd om de stad te verkennen. We hebben veel rondgewandeld, want de binnenkant van gebouwen gaan we bekijken met familie en vrienden. Zo zijn we langs het Collesseum, Pantheon, Fontana di Trevi, Piazza Spagna, Piazza Novona, etc. gelopen. Nog een grote bezichtiging wacht op ons: Vaticaanstad! Maar dit komt in de loop tijd wel goed. Misschien volgende week al, als Sam en Jan (de vriend van Marlies) hier zijn. Ook hebben we genoten van de zon op het terras met heerlijke Italiaanse koffie of wijn.

Nu jullie allemaal op de hoogte zijn, kruip ik mijn bed in. Ik ga jullie op de hoogte houden van de vorderingen. Geniet nog even van het carnavalsweekend. Proost!

Minoesch